Met veel enthousiasme keek Matthias Kohler uit naar zijn debuut als hoofdtrainer van FC Volendam in de eredivisie. In het eerste half uur zal hij zich verkneukeld hebben van wat zijn team liet zien, maar wat er zich in het uur daarna afspeelde, zal zijn enthousiasme danig aangetast hebben. FC Volendam leek met prachtig voetbal Vitesse op de knieën te dwingen, maar aan het eind van de rit gingen de punten volkomen terecht mee naar Arnhem. Bij het ingaan van de rust, toen het nog 1-0 stond, was van enig optimisme nog sprake maar daarna plofte FC Volendam met een doffe dreun op het kunstgras neer.
Met een opstelling waarin FC Volendam nog geen enkele keer had samengespeeld startte de ploeg voortvarend. Vitesse had de toss gewonnen en FC Volendam andersom neergezet. Spelend naar de Hekside kwam de stemming er al gauw in. Dat het na negen minuten al tot een voorsprong leidde, toen Robert Mühren zeer attent reageerde op een messcherpe voorzet, was dat een terechte beloning voor de aanpak van FC Volendam. Met onvermoeibare energie sleurden de spelers van hot naar her. Zonder de ‘zieke’ Carel Eiting maar nog wel met Xavier Mbuyamba en de eigenlijk al naar ADO Den Haag overgeschreven Daryl van Mieghem oogde het elftal fris en vrolijk. Op doelman Mio Backhaus na waren het allen spelers uit de selectie van het vorig seizoen. In de basis stonden ook Darius Johnson en Déron Payne die hun opleiding binnen FC Volendam hadden moeten beperken tot wat speelminuten in de speeltuin die het gedegradeerde Jong Volendam vorig seizoen heette. Henk Veerman was vertrokken evenals Gaetano Oristanio en Filip Stankovic. Matthias Kohler moest zonder nieuwe aanwinsten een nieuwe eenheid smeden. Dat leek gelukt, totdat Vitesse na de 1-0 doorkreeg dat verdedigen geen punten zou opleveren. FC Volendam gaf vooralsnog geen krimp, kwam tot mooie kansen en een afgekeurd doelpunt. Maar pakweg een kwartier voor de rust begon de wedstrijd te kantelen. Het energievretende spel van FC Volendam wreekte zich. De vaart was eruit. Tot overmaat van ramp was een drieste actie van Robert Mühren in blessuretijd ook nog eens goed voor rood.
Met tien man en een ongewijzigde opstelling dacht FC Volendam na rust de zaak te klaren. Vitesse schoof een man meer in op het middenveld, waardoor FC Volendam daar alle grip verloor. Een schot op de paal redde FC Volendam nog, zo leek het maar na een kwartier kwam de dik verdiende 1-1 op het scorebord. Een half afgeslagen aanval belandde via Tielemans strak langs de paal in het doel. Het voetbal van FC Volendam zag er inmiddels niet meer uit. Geen enkele pass kwam nog bij oranje terecht. De spitsen Bilal Ould-Chikh, Darius Johnson en Daryl van Mieghem liepen in niemandsland. Voor Daryl van Mieghem kwam Garang Kuol in het veld. Deze knul van achttien jaar moest het tij keren. Hij had nog geen minuut in dit elftal gespeeld. Het inbrengen van Benaissa Benamar en Ezechiël Fiemahwle in het laatste kwartier moest ervoor zorgen dat de druk achterin minder werd. Ook Flip Klomp kreeg die opdracht, in de slotfase zelfs nog met een briefje van de trainer. Het mocht allemaal niet baten. Hoewel Duits getraind zakten in de laatste tien minuten vier spelers met kramp door hun hoeven. FC Volendam had helemaal niets meer in te brengen. Met het zweet in de handen werd gegokt op het behoud van dat ene punt. Het inbrengen van Van Ginkel door Vitesse betekende echter dat FC Volendam kansloos was. De 1-2 was logisch en volkomen verdiend. Een uur lang liet FC Volendam helemaal geen voetbal meer zien. De sterkte van de bank bepaalt het succes. Op de bank van FC Volendam zaten alleen spelers uit het Jong Volendam van het vorig seizoen.
Er zijn nog krap drie weken waarin iets aan de selectie gedaan kan worden. Met de spelers die aan het eind van de wedstrijd in het veld stonden valt probleemloos te voorspellen wat voor seizoen FC Volendam tegemoet gaat. Dat FC Volendam een helft met tien man stond speelde uiteraard ook een rol, maar de spelopvatting die na de rust gevolgd werd, zegt meer over wat de toekomst te bieden heeft.
Tekst: Cor Tol
Foto’s: Proshots