Het is er dan toch van gekomen. De wedstrijd van Ajax tegen FC Volendam stond al vroeg in het seizoen gepland, maar moest vanwege de Europese kansen van Ajax verplaatst worden naar een rustiger week. Dat was eind september. Maar trammelant in de wedstrijd van Ajax tegen Feijenoord gooide opnieuw roet in het eten. Eindelijk mocht FC Volendam deze week aftrappen in de Amsterdam Arena. Met veel zelfvertrouwen na de mooie overwinning tegen Excelsior hoopte FC Volendam ook Ajax te verrassen. Het mocht niet zo zijn. Al kwam er voor de 2-0 overwinning van Ajax wel heel wat meer kijken dan effe een klussie doen.
Vrijwel de hele eerste helft was zichtbaar dat de situatie waarin Ajax beland was, niet onverklaarbaar was. Ajax nam het initiatief, had veruit het meeste balbezit, kwam ook tot kansen, maar sprankelde niet. FC Volendam had er toch de handen vol aan en mocht niet klagen dat een ideale kans voor Berghuis in de eerste minuten niet verzilverd werd. Wat in veel wedstrijden van FC Volendam niet gauw tot brokken leidt, werd door Ajax snel afgestraft. Kleine combinaties die niet lukten, dom balverlies, in de kortste keren stond Ajax weer in het Volendamstrafschopgebied. Met name Brobbey werd veel aangespeeld, waarop FC Volendam zich uitstekend instelde. Toch kwam ook FC Volendam in de buurt van het Ajaxdoel. Een van de corners had zomaar een doelpunt kunnen worden als de Ajaxkeeper er niet toch nog een vuistje onder kon krijgen. De mooiste kans van Ajax was vervolgens voor Berghuis. Hij joeg de bal tegen de lat, waarmee FC Volendam met de rust in zicht opnieuw ontsnapte.
Op grond van het veldoverwicht dat Ajax in de eerste helft opbouwde en de minimale druk die FC Volendam kon zetten op het Amsterdamse doel, kon verwacht worden dat Ajax zichzelf loon naar werken zou geven. Dat duurde dan ook niet zo lang. Met hetzelfde concept als in eerste helft dacht FC Volendam ook na rust de klus te kunnen klaren, maar toen in de 56e minuut de Ajaxaanval ouderwets van links naar rechts ging zonder dat een Volendamverdediger er een voet kon tussen krijgen, was het Bergwijn die ongenadig hard Mio Backhaus passeerde. Ajax trok zich daarop meer terug, bang tegen een nieuwe zeperd op te lopen. Dat scheelde inderdaad niet veel. FC Volendam liet zich steeds meer zien omdat het daar ook de ruimte voor kreeg. Een foutje van Hato op de middenlijn gaf een vrij veld aan Robert Mühren. Waar iedereen dacht en hoopte dat de gelijkmaker logisch was, kwam de Volendamspits verkeerd uit. Het schot moest met links, waarop de Ajaxdoelman de kans kreeg in te grijpen.
Toch was FC Volendam nog niet overtuigd van een nederlaag. Een van de volgende corners belandde op het hoofd van Damon Mirani. Ook nu was het de Amsterdamse sluitpost die orde op zaken moest stellen. Ook al was FC Volendam de mindere van Ajax en wist het dat het met deze selectie niet de kracht had punten af te dwingen, een gelijkspel bleef tot de mogelijkheden behoren. Tot een paar minuten voor tijd. De voor Brobbey ingevallen Apmon mocht de hoek uitkiezen en kopte op de lat. De bal viel, zonder een Ajaxspeler in de buurt, voor de voeten van de Volendamverdediging. Eenvoudig de bal in de ploeg houden en de rust bewaren tegen dit angstige Ajax had een nieuwe Volendamaanval kunnen opleveren. Maar zoals al eerder in de wedstrijd werd ook nu echter zomaar een corner weggegeven. Dat bleek funest voor het laatste restje hoop op succes. De nog maar net ingevallen spits die eerst miste schoot nu wel raak. Met 2-0 was het voor FC Volendam over en uit. Met maar een conclusie, dat Ajax nog lang niet uit de diepe put is en FC Volendam met deze selectie nog niet rijp is voor kunststukjes tegen de top-5.
Tekst: Cor Tol
