Wie niet bij FC Volendam tegen SC Heerenveen aanwezig was en op teletekst niet alleen de uitslag maar ook de stand op de ranglijst zag, kwam maar tot een conclusie. Die cijfers klopten. De toeschouwers die wel in het Kras Stadion waren afgelopen zondagavond, spraken een heel andere taal. Dat SC Heerenveen met 1-3 uit Volendam wist weg te komen, mocht een wonder heten. Zo onverdiend en zo naïef.
FC Volendam wist aan de hand van de uitslagen het afgelopen weekend, dat er iets moest gebeuren. De kans om van de onderste plaats weg te komen was niet alleen levensgroot maar ook een opgelegd pandoer. Het elftal liet vanaf de aftrap zien hoe zoiets moet worden geregeld. In het eerste kwartier schoot Benaissa Benamar op de lat, zag Robert Mühren zijn openingsgoal door de VAR afgekeurd omdat de mouw van zijn shirt over dat beruchte rode lijntje kwam, stond doelman Noppert op de goede plaats na een artistieke omhaal van Xavier Mbuyamba en liet Ibrahim El Kadiri een grote kans onbenut om FC Volendam alsnog aan de leiding te helpen. Van de consternatie van de VAR maakte SC Heerenveen listig gebruik. In de eerste de beste aanval die zij eindelijk opzetten werd ook gescoord. Ook nu leek de VAR in te grijpen, maar werd de 0-1 toch goedgekeurd. FC Volendam zat niet bij de pakken neer, joeg door en kreeg kort voor de rust loon naar werken. Weer was het Robert Mühren die een ragfijne indraaiende bal van Carel Eiting tot doelpunt promoveerde. Ook nu leek de VAR in te grijpen, maar wapperde zijn shirt kennelijk minder opvallend.
Na zo’n eerste helft met slechts 1-1 als beloning was alles nog mogelijk om eindelijk die tweede overwinning binnen te slepen. Maar de staf van FC Volendam had buiten de waard gerekend. Trainer Poldervaart had vorig seizoen met Go Ahead Eagles laten zien hoe je lesgeld in de eredivisie effectief vertaalt naar een hoge opbrengst. Met twee kleine omzettingen in het Friese elftal had FC Volendam minder ruimte en minder grote kansen. Het leek geen kwaad te kunnen. Met een goede veldbezetting en op links een uitblinkende vleugel met Ibrahim El Kadiri en Derry John Murkin had SC Heerenveen nog steeds de handen vol aan FC Volendam. Zelf ondernamen ze vrijwel niets, kennelijk tevreden met tenminste een punt. Halverwege de tweede helft barstte het voorspelde noodweer los. Ruim twintig minuten zaten beide teams weer in de kleedkamer. FC Volendam wisselde daarna direct van een aantal spelers. SC Heerenveen had dat meteen na de rust al gedaan.
De wissels aan Volendamkant pakten slecht uit. Het verband was zoek. De flair waarmee FC Volendam op weg leek naar een mooi resultaat was verdwenen. FC Volendamtrainer Wim Jonk ging vol voor de winst en wisselde aanvallend. Dat brak de ploeg op. Terwijl het spelbeeld liet zien dat SC Heerenveen wel tevreden was, gaf FC Volendam in de laatste tien minuten de wedstrijd volledig uit handen. De 6200 Volendamfans op de tribune vroegen zich hardop af of de gewisselde spelers geen negentig minuten konden maken. Zoals de wedstrijd zondagavond verliep leek de noodzaak om het elftal op te schonen niet aanwezig. Vanzelfsprekend had net als tegen Ajax kramp de boosdoener kunnen worden, nu echter moesten de piepjonge invallers een geslepen en ervaren SC Heerenveen niet alleen van de winst afhouden maar liever nog met een nederlaag naar huis sturen. Dat liep anders af. Volkomen onverdiend en op een naïeve manier schonk FC Volendam de volle winst aan SC Heerenveen. Met de wedstrijden tegen AZ, Feyenoord en FC Utrecht voor de boeg is er dus nog steeds heel veel werk aan de winkel om de aansluiting met de onderkant van de middenmoot in stand te houden.
Tekst: Cor Tol
Foto’s ProShots