In een voor de neutrale toeschouwer bepaald niet hoogstaande wedstrijd heeft FC Volendam uit Almelo een punt kunnen meenemen. Eén punt, wat niet echt bijdraagt aan de opmars die nodig is om van de onderste plaatsen weg te komen. Gezien het spelbeeld mocht de ploeg toch tevreden wezen. Na een eerste helft zonder al te veel gevaar moest toegezien worden dat Heracles Almelo in de tweede helft alle initiatief naar zich toetrok.

Met twee ouwe rotten op de trainersbank kon FC Volendam weten dat de eerste minuten voorspelbaar zouden zijn. De ploeg was gewapend na de eigen nederlaag tegen Almere City FC en de overwinning van Heracles Almelo in Waalwijk. Regilio Simons en Michael Dingsdag wisten exact wat de Almeloërs vanaf de aftrap gingen doen. De eerste kansen waren dan ook voor de thuisploeg. FC Volendam overleefde dat met de nodige inspanningen. De les die vooral getrokken was uit de wedstrijd van een week geleden, was dat alleen met meer diepte een tegenstander te verrassen valt. Dat gebeurde dan ook. Een ziedend schot na zeven minuten werd tot corner verwerkt, waaruit Lequincio Zeefuik de 0-1 op het bord kon zetten. Het werd muisstil op de Heraclestribunes. Het enige geluid kwam van de Hekside.

FC Volendam kon de wedstrijd gaan controleren vanuit de gesloten achterste linies. Het balbezit werd aan de thuisclub overgelaten. Het kijkspel was de verliezer. Op het middenveld werd geschaakt, waarbij FC Volendam op gezette tijden toch pionnen vooruit wist te schuiven. In de laatste tien minuten voor rust kwam Heracles Almelo meer aan de achterlijn van FC Volendam. Eerst moest George Cox en even later Mio Backhaus vol aan de bak. Ook een blok van Damon Mirani was goed om onheil te voorkomen. Beide trainers konden zich door dit laatste speldeel goed voorbereiden op een tweede helft waarin Heracles Almelo zeker van zich wilde laten horen.  

Dat gebeurde dan ook. Met Engels en Hornkamp als nieuwe spitsen moest het tij gekeerd worden. Hornkamp vestigde meteen een record. Al na vier seconden had hij geel te pakken omdat hij Calvin Twigt omarmde. Dezelfde Hornkamp was het die na krap twintig minuten voor 1-1 zorgde. FC Volendam kraakte in zijn voegen, het gaf corner na corner weg en kwam niet aan de bal. Met name tegenover de Almelose linkerkant was het zoeken naar een oplossing. Oskar Buur werd af en toe zoek gespeeld.

Na de gelijkmaker wisselde ook FC Volendam. Voor de aangeslagen Bilal Ould-Chikh kwam Zach Booth. Met hem kwam er een andere dynamiek, wat bijna een tweede goal opleverde. Zijn rush werd door Lequincio Zeefuik niet goed ingeschat waardoor een prachtige kans verloren ging. Lange tijd zocht FC Volendam achterin het antwoord op de dadendrang van de ook niet bijster sterk voetballende thuisploeg. Een minuut of tien voor tijd leek de vrede getekend te worden. Heracles Almelo kon zich tevreden wanen met een punt en FC Volendam wilde hoe dan ook niet verliezen.

De wedstrijd maakte opnieuw duidelijk dat een dominant middenveld, waar het bij FC Volendam aan ontbreekt, nodig is om de bal voorin te kunnen houden. In de samenstelling waarmee FC Volendam op dit moment de wedstrijd ingaat, kan nooit voldoende aanvallende kracht opgebracht worden. De tegendoelpunten vliegen niet om de oren, maar het aantal kansen dat FC Volendam zichzelf weet te scheppen is te klein om met een gerust hart de nieuwe tegenstander tegemoet te treden.


Tekst: Cor Tol  

error: © FotoPersBureau Lezer