Vooraf was amper in te schatten hoe de wedstrijd tegen Excelsior zou kunnen verlopen. Beide teams hadden zich door de nederlaag van FC Emmen in het vorige weekeinde veilig gespeeld. Er stond niets meer op het spel. Een waar doelpuntenfestijn kon tot de mogelijkheden behoren. FC Volendam leek daar in de eerste helft gehoor aan te willen geven. Met 3-0 werd de rust bereikt, maar dat het tenslotte nog 3-2 werd, kon bijna niet geloofd worden.

Kans op kans

Vanaf de aftrap liet FC Volendam, gehuld in de nieuwste shirts, zien dat er in de sterkhouders heel veel voetbal zit. Vooraf werden twee van hen gehuldigd. Filip Stankovic als Man van het Jaar en Gaetano Oristanio als grootste talent.  Twee gehuurde spelers die mogelijk na deze zomer vertrokken zijn. Ook tegen Excelsior toonden zij weer hun klasse. Excelsior leek alles over zich heen te willen laten komen. Over welke schijf FC Volendam ook aanviel, elke diepe bal belandde bij het doel van de Rotterdammers. Dat leverde in de tiende minuut al de 1-0 van Darryl van Mieghem op. Amper een kwartier later was het 2-0, toen de Rotterdamse doelman Van Gassel de bal in het eigen doel liet vallen. Daartussendoor had FC Volendam een vracht aan corners mogen nemen en de ene na de andere kans om zeep geholpen. Voor Gaetano Oristanio was het misschien wel de mooiste kans van de wedstrijd. Voordat het half uur gespeeld was, maakte Francesco Antonucci uiterst fraai 3-0. FC Volendam geloofde het daarna wel een beetje. Er werd gefreewheeld zonder dat Excelsior een been uitstak. Met 3-0 werd een van de mooiste voetbalhelften van de voorbije twee seizoenen afgesloten.



Het andere gezicht

In de kleedkamer is ongetwijfeld gesproken over de aanpak in de tweede helft. Bepalend daarbij zou zijn hoe en wanneer er eventueel gewisseld zou worden. Met de vervanging van Calvin Twigt en Achraf Douiri meteen na rust door Ibrahim El Kadiri en Walid Ould Chikh werd het elftal er niet beter op. Mogelijk zaten er scouts op de tribune aan wie beide invallers hun kwaliteiten mochten tonen, FC Volendam kwam niet meer in het eigen spel. Zonder Henk Veerman en Robert Mühren was FC Volendam gestart, wat zich gaande de tweede helft zou wreken. Excelsior kwam al snel op 3-1 en geloofde toch weer in een succesje. De Kralingers hadden op 29 oktober voor het laatst een uitdoelpunt gemaakt, dus dansten ze met veel plezier om deze treffer. Ook de 3-2 viel, een klein kwartier voor tijd. FC Volendam was nog niet overtuigd van hoe dit kon uitpakken. Zelfs de 3-3 leek in de maak. Onverklaarbaar kreeg Excelsior een strafschop, maar Filip Stankovic pakte, evenals in Deventer, ook deze bal die Kharchouch matig inschoot. De rebound leek alsnog de gelijkmaker op te leveren. Er bleek door de VAR echter buitenspel gezien te zijn, zodat FC Volendam op 3-2 bleef staan. De afgekeurde goal werd gevierd als een winnende treffer. De sfeer kwam weer terug, er werd weer voor elke meter geknokt. De slotfase werd ingegaan zonder Carel Eiting en Gaetano Oristanio, maar FC Volendam hield stand. De laatste invallers waren Robert Mühren en Billy van Duijl. De klasse van Robert Mühren was meteen zichtbaar, Excelsior moest terug. Voor Billy van Duijl was het een hernieuwde kennismaking nadat hij vanaf half augustus niet een speelminuut meer mocht maken. Delen in de feestvreugde na afloop was nu zijn deel, wat hij nooit meer zal vergeten.


Vakantie

Deze laatste wedstrijd heeft heel duidelijk gemaakt dat er voor de scouting en de staf heel veel werk aan de winkel is om een elftal neer te zetten dat in het nieuwe seizoen punten kan pakken. Aan belangrijke spelers, als ze al eigendom van FC Volendam zijn, wordt getrokken. Hun vertrek zal opgevuld moeten worden. De spelers kunnen met vakantie en afwachten hoe de selectie er na de zomer zal uitzien.

Tekst: Cor Tol
Foto’s ProShots / Rob Lezer

 

 

error: © FotoPersBureau Lezer