Rekenen en weer rekenen, dat is wat in de laatste fase van de competitie gebeurt onder in de eredivisie. FC Volendam wist echter dat wedstrijden zoals tegen RKC Waalwijk mogelijkheden zouden bieden iets meer lucht onderin te krijgen. De 4-1 nederlaag laat zien, dat zoiets niet vanzelfsprekend is. Over de hele wedstrijd heen stond er geen FC Volendam dat zich bewust was van de belangen. Alle kaarten liggen weer op tafel, de joker is nog niet getrokken.



Het plan waarmee FC Volendam sinds de winterstop het veld inging, was tegen RKC Waalwijk snel van tafel. Spelen vanuit de omschakeling en dan hopen dat het achterin goed blijft dichtzitten. Nu moest het zelf het spel maken en mocht RKC Waalwijk gaan spelen op de omschakeling. Hoewel het eerste kansje voor FC Volendam leek, was het na drie minuten al 1-0. Op het middenveld werd laconiek op elkaar gereageerd, waardoor Oukili zonder enig verzet van enige Volendamspeler van ruim twintig meter mocht inschieten. FC Volendam herstelde zich redelijk. Lange tijd leken er ook kansen te komen die een gelijkmaker konden opleveren. Maar echt fanatiek werd daarop niet gejaagd.


Het was op het middenveld en achterin ‘een lekker spulletje’. RKC Waalwijk helde achterover, wachtend op de volgende fout. Jozefzoon kreeg twee niet te missen kansen, twee keer ontsnapte FC Volendam. Ook een schot van Seuntjes miste het doel op centimeters. Een scrimmage aan de andere kant miste de kracht op een doelpunt. Dat deed RKC Waalwijk beter. Tien minuten voor rust werd het 2-0 toen Jozefzoon tussen de twee centrale verdedigers frank en vrij voor Filip Stankovic werd gezet. Het centrale duo was hem even kwijt met desastreuze gevolgen. Met het voetbal dat FC Volendam in de eerste helft speelde, kon de tweede helft amper geloof op een beter resultaat opleveren. De opbouw van achteruit was traag en te vaak terug op de keeper. De trainer van RKC Waalwijk had zijn huiswerk goed gedaan. Als Benaissa Benamar en Xavier Mbuyamba vrij gelaten worden, is er van diepte in het Volendamspel geen sprake. Met de 2-0 ruststand gaf RKC Waalwijk zichzelf een vooruitzicht op de drie belangrijke punten voor de fel begeerde achtste plaats.


Die kans daarop verzegelde Seuntjes al in de 49e minuut. Weer ging er onoplettendheid aan vooraf, waardoor hij vrij kon inschieten.  Even leek het erop dat FC Volendam toch wat te bieden had. Francesco Antonucci, in het veld gekomen voor Déron Payne waardoor FC Volendam met vier man achterin ging spelen, zag de kans schoon voor een diagonaal schot dat buiten bereik van de uitstekende Vaessen in het doel belandde. FC Volendam trok zich hieraan op, maar het spel had niet het karakter van de opgejaagde jager. Integendeel. In een luie stoel zag RKC Waalwijk het aan en wachtte het moment af om het pleit te beslechten. Met wat wissels over en weer bleek Lobete, net een minuut in het veld, gretig genoeg om deze gênante vertoning van FC Volendam voor de thuisclub nog wat meer kleur te geven. Deze 4-1 nederlaag gaf niet exact aan wat de kansenverhouding was, maar toonde precies wat het verschil is tussen volwassen voetbal en de leerschool waarin FC Volendam nog steeds zit. Het gevolg is, dat de competitie in de laatste drie wedstrijden van FC Volendam nog heel veel zal vragen, meer dan er in Waalwijk op het veld getoond werd.

Tekst: Cor Tol
Foto’s: ProShots

 

 

 
error: © FotoPersBureau Lezer