De nederlaag die FC Volendam thuis tegen Almere City FC leed was niet alleen onthutsend maar ook omineus. Met deze selectie en deze speelwijze is lijfsbehoud ondenkbaar. De 0-1 tegen Almere City FC geeft exact aan wat de waarde van FC Volendam op dit moment is. Na de onthutsende 0-5 thuis tegen PEC Zwolle op 2 december, de laatste wedstrijd van Matthias Kohler, volgden twee hoopgevende wedstrijden tegen Feijenoord en SC Heerenveen, maar wat er nu thuis in het eigen stadion geconstateerd mocht worden tegen mededegradatiekandidaat Almere City FC was onthutsend.
Al vanaf de aftrap werd duidelijk hoe Alex Pastoor FC Volendam bestudeerd had. Met twee gesloten rijen werd FC Volendam behoudend tegemoet getreden. Met drie storende spitsen voorop. Al in de eerste minuten werd FC Volendam gedwongen de keeper veelvuldig in het spel te betrekken. Negentig minuten lang hebben de achterste vijf spelers nauwelijks een poging gedaan om met lef te spelen. Op een keer na werd de bal niet een keer diep gestuurd. Het ging meteen al mis, wat op een hoekschop na geen kwaad kon. De 1-0 hing zelfs onverwachts in de lucht maar die enige listige pass in de hele eerste helft werd door Nordin Bakker bekwaam gepareerd.
Nordin Bakker overigens werd in 2018 door FC Volendam bij Fortuna Wormerveer weggehaald als talentvolle keeper. In 2021 werd hij samen met Edwin Zoetbier door Team Jonk het dorp uitgestuurd als niet voldoende voor een eventuele promotie. Nu keept hij al het hele seizoen eredivisiewedstrijden. Ook de tweede grote kans die FC Volendam zich zin de eerste helft schiep, werd door Bakker bekwaam afgehandeld. Dat was toen Almere City FC al met 0-1 voor stond. Twee keer werd door de verdediging misgegrepen waarna Robinet eenvoudig kon scoren. Almere City FC zat al na elf minuten op rozen.
FC Volendam had helemaal niets in te brengen. Dat bleek ook de hele eerste helft. Geduldig wachtte Almere City FC FC Volendam op, loerend op buitenkansjes. Die kwamen er volop. Maar FC Volendam bleef in de wedstrijd zonder grote schade. Het voetbal zag er niet uit. Als een elftal ook in een thuiswedstrijd vanuit een gesloten verdediging speelt zonder dat ook maar een keer de diepte gezocht wordt, moet men niet hopen op kansrijk voetbal. Wat zal Robert Mühren zich eenzaam gevoeld hebben tussen die zes centrale middenvelders. FC Volendam speelde zonder vleugels. Bilal Ould-Chikh trok voortdurend naar het midden als hij de bal al eens kreeg. FC Volendam speelde trechtervoetbal, wat voor Almere City FC een koud kunstje was om op te vangen.
Ook na rust van hetzelfde laken een pak. Niemand werd gewisseld. De wedstrijd werd wel grimmiger maar van tandenbeten in het Almeerse vlees kon geen sprake zijn. FC Volendam was machteloos. Pas na de wissels, die veel te laat kwamen, werd het wat beter. Lequincio Zeefuik is beweeglijker en fysiek uit een ander vat getapt. Maar het zat er niet meer in. Almere City FC speelde heel simpel een gewonnen wedstrijd. Degenen die Team Jonk hebben binnengehaald kunnen de balans opmaken. Het systeem waarin de spelers tot de winterstop opgeleid zijn, faalde hopeloos. De omschakeling kan eenvoudigweg niet omdat de spelers die ‘het systeem Cruyff’ moesten spelen, daarvoor de kwaliteit misten. Diezelfde spelers moeten nu, na het onttakelen van het succesvolle elftal (Henk Veerman van Darryl van Mieghem scoren er bij ADO Den Haag lustig oplos!), totaal anders voetballen. Dat is onmogelijk. FC Volendam is het slachtoffer van het sportieve faillissement van alles wat Team Jonk gebracht heeft. En de scheidsrechter sloot zich daar naadloos bij aan. Nog los van de vrije trappen die verkeerd om gegeven werden, was de blessuretijd een lachertje. Tegen Feijenoord en SC Heerenveen was dat zes minuten, nu na tijdrekken en toneelspel van Almeerse blessures en meer dan zes wissels slechts drie minuten. Maar dat had ook een positieve kant. Voor de toeschouwers kwam er wat sneller een einde aan dit pijnlijke voetbalgevecht.
Tekst: Cor Tol – met dank aan www.volendam.nl