Na de mooie overwinning op Vitesse een week eerder, was er in Volendam toch een beetje hoop op eindelijk weer eens winst in De Goffert. Maar de overwinning in 1991 blijft vooralsnog in de boeken staan als enige winstpartij in dat Gelderse landschap. Zaterdag werd het 3-0 voor NEC Nijmegen, waarop niet veel af te dingen viel. Na 0-0 bij rust gaf NEC Nijmegen in de tweede helft meer gas, wat FC Volendam toch aan het wankelen bracht. Het was geen kansloze nederlaag, maar wel duidelijk genoeg om wat vingers op zere plekken te kunnen leggen.
In het eerste kwartier leek FC Volendam vol zelfvertrouwen. NEC Nijmegen moest toezien, dat de eerste kansjes voor FC Volendam waren. De ploeg combineerde vanaf de aftrap naar hartenlust, maar kreeg de bal niet tussen de palen. Zelfs alleen afgaan op de keeper bleek te moeilijk. Gaandeweg verzette NEC Nijmegen de bakens. Toch was het FC Volendam dat op 0-1 had kunnen komen. Een lepe intikker van Gaetano Oristanio belandde via de voet van Cillessen tegen de paal. NEC Nijmegen drong steeds steviger aan en testte Filip Stankovic een paar keer. Deze liet zich echter niet verrassen. In de slotfase had Francesco Antonucci kort voor rust de openingsgoal op zijn schoen, maar schoot recht in de handen van de Nijmeegse doelman.
Na de rust speelde NEC Nijmegen dieper op de helft van FC Volendam. Het had gezien dat FC Volendam in de opbouw te slordig speelde om voor veel gevaar te kunnen zorgen. Vrijwel elke aanvalsopbouw werd al op het middenveld door eigen slordigheid om zeep geholpen. Darryl van Mieghem, uitblinker tegen Vitesse, liep eenzaam in de spits zonder bruikbare passes te krijgen, hoeveel energie Gaetano Oristanio er ook in stopte. Dat het tot doelpunten moest komen, werd allengs duidelijker. Dat het ook nu weer uit een hoekschop kwam, mag FC Volendam zich aanrekenen. Vrij kil werd de trekker overgehaald op twee meter van Filip Stankovic.
FC Volendam werd wakker geschud en probeerde de bakens te verzetten. Er kwamen mogelijkheden, maar meer dan speldenprikjes was het niet. Toen Darryl van Mieghem zich de bal liet ontfutselen, was het leed compleet. De razendsnelle uitbraak betekende 2-0. In de laatste tien minuten gaf FC Volendam eindelijk het visitekaartje af waarvoor de Hekside was meegereisd. Kansen voor Henk Veerman, Gaetano Oristanio en Walid Ould Chikh werden niet goed afgewerkt. Dat het in blessuretijd uiteindelijk ook nog 3-0 werd, was jammer en niet overeenkomstig het spelbeeld. FC Volendam speelde bepaald niet tegen een wereldploeg, maar gaf te lang niet thuis in aanvallend opzicht. Het kan voor een deel toegeschreven worden aan het wegvallen van Derry John Murkin, maar qua instelling was er teveel verschil tussen thuis tegen Vitesse en uit tegen NEC Nijmegen. Als hierin logica zit, wordt het tegen FC Emmen weer een partij om van te smullen.
Tekst: Cor Tol – met dank aan www.volendam.nl
Foto’s: ProShots